«سراب»

گیریم از همه فرار کردیم، با خودمون چکار کنیم؟ از خودمون به سمت کی و کجا فرار کنیم؟ با خودِ خودِ خودمون، چکار کنیم؟ راهی هست؟ اصلاً چرا باید از خودمون بخوایم فرار کینم؟ برای این‌که یه‌سری چیزهایی که مربوط به خودمون می‌شن رو نمی‌تونیم دیگه تاب بیاریم؟ چیزهایی که خودمون ساختیم. رفتارهامون، کارهامون و اثراتی که توی گذشته از خودمون به جا گذاشتیم و نمی‌تونیم پاکشون کنیم یا حتی تغییرشون بدیم. و خیلی چیزهای دیگه. اما آیا فرار تنها راه‌حل ممکنه؟ پس چرا یه عده تمام عمرشون رو صرف فرار از همه‌چیز می‌کنن؟ فرار از گذشته، الآن، آینده، واقعیت، زندگی و ... . باز اگر از همه‌ی این‌ها بشه فرار کرد، از خودمون نمی‌تونیم فرار کنیم. راهی نیست؟